Alfonso Vallejo é un dramaturgo radicalmente contemporáneo e, así, ordena, extrema, deforma, transforma os signos da realidade exterior ao tiempo que revela e sondea a interioridade dos seres humanos- a realidade interior- formando con ambas un mesmo pesadelo. O exterior e o íntimo, o tanxible e o imaxinable, o cotián e o visionario, fúndense e confunden nun discurso coherente que se cimenta nunha estética da trasgresión.
"Escribo teatro para actores. Teatro para actores de raza que suban al escenario a ser ellos mismos de verdad, a existir plenamente inventando vidas ficticias para los demás. Teatro para seres que no sean verdaderamente lo que son más que en escena. Teatro para gentes que intenten inventar el teatro y su vida desde cero, cada vez, en cada personaje".
o texto
Alfonso Vallejo crea en Gaivotas subterráneas unha inquietante atmósfera ao redor da relación de dous vellos amigos, das feridas do pasado, e dos conflictos vitais, que nos permitirá disfrutar dun duro combate estre dous dos nosos mellores actores: Luis Iglesia e Xabier Deive.
Alfonso Vallejo crea en Gaivotas subterráneas unha inquietante atmósfera ao redor da relación de dous vellos amigos, das feridas do pasado, e dos conflictos vitais, que nos permitirá disfrutar dun duro combate estre dous dos nosos mellores actores: Luis Iglesia e Xabier Deive.